Helen !
Pelên daran, êdî, zer dibin.
Mêrên, bi hêz û þêr, kal dibin.
Pê wan, Jinên dayik, pîr dibin.
Êdî, rezên Mircan, Xirbe ye.
Cotek, çavên durbun, pîr dibin.
Tuncik û Cênig, sipî dibin.
Piþt kuz û dest, bi Kapol dibin.
Nema Diran, wek Mircana ye.
Nema, wek Qesrek, xuya dibin.
De were, xirbe, xirav dibin.
Salên dirêj, nema kin dibin.
Were, Dil, baxçê evînî ye.
Ya min be, Zarok, zêde dibin.
Bila bivên, Kurd, zêde dibin.
Li dibistanê me, fêr dibin.
Ev hebun, Zêr û Zîvên, me ye.
21. 08. 2009